پایگاه خبری گلدشت کرمان_ ✍️ زهرا طاهری: در آغازین لحظات صبح امروز یعنی ساعت ۸:۳۰ شنبه ۲۵ شهریور ماه، محبان امام رضا(ع) در کرمان گرد هم آمدند و فاصله بیت الزهرا تا حسینیه ثارالله را به مناسبت سالروز شهادت آقا علی ابن موسی الرضا(ع) طی نمودند و عزاداری کردند.
“ما امام رضا داریم” مصرع پر تکرار شیرینی بود که مدام از بلندگو، بگوش می خورد و ادامه اش چنین بود:” گر چه غرق عصیانیم ؛ در پناه سلطانیم…” و شنیدن اینها ضمن احساس شرمندگی در مقابل امام رئوفمان، عجیب قوت قلبی به آدم می داد. انگار تک تکمان مامنی داریم به بلندای آسمان و دلمان قرصِ مهرش است.
و من وقتی این ها را می شنیدم، مخصوصا آنجا که “ای آسمان هشتم؛ پشت و پناهِ مردم…” در تار و پود بلندگو می پیچید و در عمق وجودم نفوذ می کرد؛ چنان حال ناب و وصف ناشدنی پیدا می کردم که حتی تماشا و درک حس و حال دیگران برایم لذت بخش می شد.
آری همه آمده بودند تا از راه دور به ضامن آهو سلام دهند و در نگاه هر کدامشان تجدید عهد با امام هشتم را می شد خواند. برخی همین کوته مصرع ها را زیر لب زمزمه میکردند؛ برخی انگار بغض راه گلویشان را بسته باشد حتی توان تکرارش را هم نداشتند و فقط بر سینه میزدند؛ برخی چشم هایشان خیس اشک شده بود و مات و مبهوت جایی بودند که گام بر می داشتند؛ شاید چون من در آن لحظه حسرت این را داشتند که ای کاش در حرم امام رضا بودند.
صف های طویل و منظمی متشکل از خادمیاران و یاوران رضوی، هیات های مذهبی و مردم شهر کرمان قدم به قدم بر سر و سینه زدند و پس از عبور از ساختمان جدید فرمانداری کرمان، حوالی ساعت ۹:۳۰ از دو ورودی خواهران و برادران، وارد حسینه ثارالله شدند. در میان جمعیت، حتی کودکان و خردسالانی به چشم میخورد که از خواب شیرین صبحگاهی زده بودند و دست در دست پدرومادر، گام های کوچکشان را به سمت حسینه بر می داشتند.
آرام آرام به جمعیت اضافه می شد و چیزی نگذشت که حسینیه مملو ازعطر حضور عاشقان امام رضا شد و دیگر جای سوزن انداختن نبود. در حسینه بساط چای و کلمپه هم براه بود اما دوربین و ثبت پی در پی این لحظات دلچسب، فرصت چشیدن طعم چای امام رضایی امروز را از من گرفت و خود را به چایخانه صحن و سرای امام رضا وعده دادم.
فقط ۵ دقیقه مانده بود تا عقربه های ساعت، ۱۰ صبح را نشان دهد که زیارت امین الله “توسط محمدرضا احمدی” مسئول روابط عمومی کانون های خدمت رضوی کرمان، شروع شد و برای دقایقی هرکس در حال خودش فرو رفت.
حس و حال عجیبی بود؛ هر قدمی که بر می داشتم، لنز دوربین را به هر سمتی که میچرخاندم گنبد امام رضا را میدیدم. انگار وسط صحن و سرای امام رضا بودم. برای اینکه فیلم و عکس های بیشتری از این روز به یادگار بگیرم آرام و قرار نداشتم و مدام جابجا می شدم تا لحظه لحظه اش را به ثبت برسانم؛ حتی از دخترک خردسالی که لباس عزای امام هشتم را بر تن داشت و گاهی چهار دست و پا اینطرف و آنطرف میرفت؛ نگذشتم.
هنگام مداحی “حاج جواد حسینخانی” صدای زنی که با تمام وجود فریاد می زد “یا امام رضااااا یا امام رضاااااا” بیشتر از هرصدایی در گوشم می پیچید؛ دنبال صاحب صدا نبودم اما از ته دل آرزو کردم خدا کند که حاجت روا شود.
قرار بود حجت الاسلام سید ابوالفضل مدرسی نژاد بعنوان سخنران این مراسم دقایقی صحبت کند که گویا بدلیل فوت والده اش معذور از حضور شده بود و به شهر قم عزیمت کرده بود تا زیر تابوت مادر را بگیرد.
حجت الاسلام مسعود عالی هم بدلیل کسالت، قبولِ سخنرانی نکرده بود و در نهایت حجت الاسلام شهدادی روی منبر رفت و ضمن تسلیت شهادت امام رضا(ع)؛ بر پررنگ کردن سه میمِ محبت، مودت و معرفت نسبت به اهل بیت در زندگی تاکید نمود.
او روایات متعددی در باب تشریح اهمیت این سه میم در زندگی آورد و بعنوان مثال گفت که آورده شده است حب اهل بیت صدجا بکار می آید که کمترین آن هنگام جان دادن است.
شهدادی معرفت کلامی، معرفت نسبت به ولی خدا، معرفت اصحابی یعنی اصحاب سیدالشهدا را چقدر می شناسیم؛ و معرفت شفاعتی یعنی درخواست شفاعت از اهل بیت داشتن را؛ از اقسام میم معرفت برشمرد و خواندن خطبه ۲۲۷ نهج البلاغه را بدلیل تاثیرات اعجاب انگیز و آرامش بخش توصیه کرد. خطبه ای که ترجمه آن می شود: ای خدایی که بهترین مونس بنده هایت هستی… .
پس از سخنرانی، جمعیت حاضر به پا خواست و حسینه ثارالله برای دقایقی غرق در مداحی و سینه زنی شد.
نماز ظهر هم به امامت حاج آقا رضایی اقامه شد و پس از آن هنگام اتمام مراسم و خروج از حسینه، عزاداران دعوت به صرف ناهار به میزبانی کانون خادمیاران رضوی کرمان و سپاه ثارالله استان کرمان شدند.
تصاویر زیر گوشه هایی از این مراسم، از لنز دوربین خبرنگار هفته نامه و پایگاه خبری گلدشت است که استفاده از آنها با ذکر منبع بلامانع است.
نظرات