پایگاه خبری گلدشت کرمان _ ✍️️زهرا طاهری: در پی گرامیداشت هفته افراد دارای معلولیت؛ سازمان بهزیستی استان کرمان امروز ۱۶ آذرماه ضمن برگزاری نشست خبری؛ فرصت بازدید از برخی مراکز نگهداری و توانبخشی وابسته به این سازمان را به رسانه ها داد. از جمله آنها مرکز “نگهداری و توانبخشی معلولین ذهنی فیاض بخش کرمان” بود که ویژه دختران و پسران دارای معلولیت زیر ۱۴ سال است.
جایی که وقتی وارد بخش های مختلف آن می شدی غم عجیبی وجودت را فرا می گرفت چرا که نگاه و ناله کودکان معصومی را شاهد بودی که از چشیدن طعم آغوش خانواده محروم بودند؛ کودکانی که برخی شان علیرغم نابینا بودن به جایی زل میزدند و تمایلی به اینکه نگاهشان را سمتت بچرخانند نداشتند. جایی که دخترکی بنام “پیوند” ازاین اتاق به آن اتاق میشد و گویا روزی روی یکی از همین تخت ها بوده و حالا اما بهبود یافته است؛ کسی که در نگاهش حرف ها بود اما زبان کوچکش قاصر!
در راهرو این مرکز که اجازه عکسبرداری هم داده نشد؛ دخترکی دیگر بر ویلچر نشسته بود و با خوشامدگویی های مکررش سعی در جلب توجه داشت؛ شعر می خواند و با اینکه خوشحال بود به شعرهای کودکانه اش دل داده اند؛ با غمی که در عمق نگاهش بود آدمی را به تامل وا می داشت.
کودکی دیگر که کلافه بنظر می رسید و صدای ناله ممتدش روحت را خراش می داد، یکی دیگر از تخت های این مرکز را به خود اختصاص داده بود. او و برخی دیگر از هم اتاقی هایش علاوه بر معلولیت ذهنی از معلولیت های جسمی هم رنج‌می بردند و به هرکدامشان که نگاه می کردی چندین و چند سوال به ذهنت خطور می کرد. سوالاتی از این دست که چه عواملی باعث شده سرنوشت این کودکان به اینجا کشیده شود؟ اینان که چهارفصلشان زیر یک سقف تکراری و غریب میگذرد چه آینده ای در انتظارشان است؟ و…
راستش حواس در و دیوار و فضای این مرکز را اگر چه با نقاشی و عروسک و اسباب بازی پرت کرده بودند اما حتم دارم همین دیوارهای بی جان هم، هر صبح و شام غم کودکانی را دارند که معصومانه اینجا، در حصار تخت های کوچکشان شب و روز می گذرانند و علیرغم سن کم و شرایط خاصشان، چشم انتظار خانواده های خود هستند.
حتم دارم آنها صدای پای خیرین و حامیان خود را هم خوب میشناسند.
با مسوولین اینجا که باب گپ و گفت را باز می کردی ضمن اینکه از بی مهری برخی خانواده ها بدلیل طرد فرزندانشان گله مند بودند؛ دعای خیری هم بدرقه خیرینی می کردند که چتر حمایتشان را بر سر چنین کودکان و مراکزی گسترانیده اند.
بر اساس توضیحات خانم بذرافشان از مسولین این‌مرکز؛ تعداد فرشته های کوچک مرکز فیاض بخش در حال حاضر ۸۱ نفر است که حسب شرایطشان و نوع مراقبتی که از آنها می شود در بخش های مختلفی نگهداری می شوند. برخی شان نوپا و سرگرم بازی؛ برخی با حال ناخوش اسیر تخت هایی که حتی جان تکان خوردن در آنها را هم ندارند؛ برخی شان دختر و برخی دیگر پسر. تعداد پسرها بیشتر اما سطح معلولیت در دخترها بیشتر.
در بخش دیگری از این مرکز “سجاد نجم الدینی” کارشناس گفتار درمانی مرکز، ضمن تشریح خدمات گفتاردرمانی به کودکان، از ناشناخته ماندن حوزه توانبخشی و این باور اشتباه عموم که توانبخشی را نگهداری صِرف می دانند؛ در حالیکه خدمات دیگری هم به جامعه هدفِ چنین مراکزی داده می شود تا از حداقل های یک زندگی برخوردار باشند قدری انتقاد کرد.
بازدید از مجتمع آموزشی، بهداشتی و نیکوکاری رعد کرمان(تحت نظارت بهزیستی کرمان) فرصتی دیگری بود که امروز ۱۶ آذرماه در اختیار رسانه ها قرار گرفت.
جایی که در بخش های مختلف آن افراد معلول اما توانمندی سرگرم کار بودند و دست سازهایی زیبا برای فروش خلق می کردند. آثار زیبایی که هر گوشه آن نشان از ذوق و استعدادی باور نکردنی داشت که “معلولیت محدودیت نیست” را فریاد می زد.آثاری که ثابت کرد زخم های اجتماعی را نباید نادیده گرفت و باید پیوندشان را با خانواده و جامعه؛ برقرار و حفظ کرد.
نظرات