پایگاه خبری گلدشت کرمان_✍️زهراطاهری: بالاخره تابستان نفس های آخر خود را کشید و برای دومین سال، بوی ماه مدرسه از میان امواج کرونا به مشام مهر رسید.
ماه مهری غریب که برخلاف سال های پیش که با شور و شوق همراه بود حالا اما همه چیز در آن رنگ باخته و خبری از آن روزها و همهمه هایش نیست و همه چیز به وضعیت کرونا و واکسیناسیون بستگی دارد.
از وقتی اعلام شده آموزش امسال تلفیقی از حضوری و مجازی است و این احتمال وجود دارد درب مدارس آبانماه بروی معلمین و دانش آموزان باز شود؛ هوش و حواس همه جمع اخباری است که اطمینان حاصل کنند درصورت بازگشایی مدارس مشکلی پیش نخواهد آمد و سلامت جامعه بویژه قشر محصّل این مرز و بوم در شرایطی که کرونا جان بسیاری از هموطنانمان راگرفته است به خطر نمی اندازد.
این روزها و در شرایط فعلی نفس والدین از نگرانی در سینه ها حبس شده چرا که میان دوراهی سلامت یا آموزش فرزندان خود مانده اند.
برخی والدین ترجیح می دهند در و دیوار مدارس همچنان در سکوت و به دور از هیاهو بماند و بی آنکه رونقی داشته باشند، صدای زنگ تفریح و کلاس در گوش هیچ دانش آموزی نپیچد و خبری از ناظم و بابای مدرسه هم نباشد.
برخی دیگر از اینکه همه چیز جای خود را به آموزش مجازی و قاب کوچک گوشی ها و تبلت ها داده است ابراز نگرانی می کنند و معتقدند مدرسه فقط کتاب و درس نیست و هر اندازه این دوری از فضای آموزشی به طول بینجامد فرزندانشان بیشتر با چالش‌ها و آسیب‌های مدرسه مجازی در حیطه های خانوادگی، فردی و تحصیلی، همچنین اجتماعی مواجه می شوند.
از طرفی یک نگرانی هم برای برخی دانش آموزان روستایی و مناطق محروم که فاقد امکانات لازم برای بهره مندی از آموزش مجازی وجود دارد چرا که با توجه به شرایطشان هرچقدر این نوع آموزش تداوم داشته باشد احتمال عقب ماندن آنها از درس و تحصیل بیشتر می شود. شرایطی که فارغ از کرونا بایستی زیر سایه عدالت آموزشی تغییر کند و همه فرزندان این مرزوبوم را از نعمت امکاناتی که حق مسلم و طبیعی آنهاست برخوردار سازد.
البته کسی هم منکر اهمیت مدرسه مجازی در شرایط کرونایی نیست زیرا همین نوع آموزش تا کنون مانع شده درس و مشق دانش آموزان و دانشجویان به تعطیلی کشیده شود اما بحث “بازگشایی مدارس”، موضوع مهمی است که منجر به واکنش خانواده‌ها، مسئولان و کارشناسان و حتی خود دانش آموزان شده و حساسیت‌ها و نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است زیرا سخنگوی ستاد کرونا خبر از احتمال مواجه شدن با موج جدید کرونا آنهم با دامنه شیوع و همه‌گیری متفاوت‌تر و احتمالا مقاوم‌تر در آبانماه داده است و سازمان بهداشت جهانی هم اعلام‌کرده سویه جدید بر کودکان اثرپذیری بیشتری دارد.
از آن طرف هم براساس اعلام وزارت آموزش و پرورش جشن شکوفه‌ها و غنچه‌ها به صوت همزمان در روز ۳۱ شهریورماه برگزار شد تا با این اقدام سال تحصیلی جدید برای دلخوشی هم که شده با یک حضور حداقلی آغاز شود. سوم مهرماه هم زنگ مهر در استان کرمان همزمان با سراسر کشور نواخته شد.
حال در چنین شرایطی و با توجه به این تصمیم ها و برنامه های اجرا شده فعلی در آغاز سال تحصیلی، انتظار می رود راهکارهای مختلفی برای کاهش خطر در مسیر بازگشایی دوباره مدارس پیش بینی شده باشد و بر طبق آن اقدام گردد و علاوه بر سلامت جسم، سلامت روان دانش آموزان نیز مورد توجه قرار گیرد.
در خصوص بازگشایی مدارس نظرات مختلفی وجود دارد بگونه ای که بعنوان مثال برخی معلم ها می گویند: با توجه به اینکه هیچ چیز جای آموزش حضوری و ارتباط مستقیم با دانش آموز را نمی گیرد بهتر بود واکسیناسیون کامل دانش آموزی و حتی اتمام واکسیناسیون فرهنگیان زودتر صورت می گرفت تا بعداز اطمینان نسبی از ایمن شدن، مدارس ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی باز میشد نه چنین دیرهنگام که قوت قلب حضور قریب الوقوع در مدارس را از دانش اموزان و اولیا و مربیان بگیرد.
برخی دیگر می گویند: با اینکه در آموزش مجازی سختی کار معلم ها و حتی خانواده ها برای کمک به آموزش بهتر، بیشتر است اما به نظر می رسد باز هم بازدهی کافی و لازم وجود نداشته باشد.
سر به هوا شدن برخی دانش آموزان و انجام ندادن تکالیفشان و قطعی های مکرر اینترنت حین تدریس، رخوت و کم حوصلگی و نامنظم شدن خواب دانش آموزان و در نتیجه اختلالات جسمی و روحی آنها که آموزش را برای آنها سخت کرده است؛ از جمله گلایه هایی هستند که برخی معلمان عنوان می کنند.
خلا ارتباط عاطفی بین دانش آموزان و معلمان، عدم امکان ارزشیابی مستمر، کم تحرکی و رنگ باختن شکل گرفتن بُعد اجتماعی افراد و حتی روحیه همکاری در بین دانش آموزان نیز از دیگر چالش های آموزش مجازی است و به اذعان خود معلمان حتی اگر از بهترین فناوری‌های روز استفاده کنند باز هم بدلیل برخی کاستی ها در این شیوه به همه اهداف آموزشی و تربیتی خود نخواهند رسید. بخصوص اینکه طی مدتی آموزش حضوری تعطیل شد کیفیت آموزش در بسیاری از مناطق کشور افت محسوس داشت، بسیاری از دانش آموزان از کلاس و درس با کیفیت و حتی برخی نیز به علت نداشتن ابزار و امکانات آموزش آنلاین طعم تحصیل مجازی را نچشیدند.
حال که به گفته ی معاون وزیر آموزش و پرورش مهر ماه با آموزش‌های مجازی خواهد بود و به‌تدریج باتوجه‌به وضعیت هر مدرسه، منطقه شهرستان و استان آموزش‌های حضوری نیز در دستور کار قرار می گیرد و به مناطق و مدارس در خصوص نحوه ارائه آموزش‌ها تفویض اختیار شده است؛ با فرض افت تحصیلی دانش آموزان، باید سعی کرد در صورت موفقیت در بازگشایی مدارس با آموزش حضوری، انگیزه تحصیل و یادگیری را در دانش آموزان که به‌دلیل ماندن در خانه دچار سستی و کرختی شده اند؛ افزایش داد و تا جایی که امکان دارد توان و استعدادهای آنها را دوباره بازیابی کرد.
البته اگر چه کاهش ارتباطات اجتماعی و آسیب‌های روحی و جسمی از پیامدهای آموزش در فضای مجازی است اما آموزش حضوری هم باید با رعایت دقیق پروتکل‌های بهداشتی و تامین فضای فیزیکی مناسب و در اولویت قرار دادن سلامت دانش آموزان و کارکنان مدارس صورت پذیرد؛ زیرا در این بین کلاس اولی‌هایی وجود دارند که هنوز یا با مفاهیم رعایت پروتکل‌ها چندان آشنایی ندارند یا بدلیل کم و سن و سال بودن، تحمل این شرایط برایشان سخت باشد و این می تواند دغدغه جدی برای اولیا و مربیان دانش آموزان محسوب شود.
این را هم نباید از نظر دور داشت که دنیای روانی کودکان و نوجوانان در بحبوحه کرونا دچار آسیب های قابل بحثی شده است زیرا دوری از آموزش حضوری و کاهش ارتباط با همسالان تاثیرات منفی عمیقی روی کودکان و نوجوانان گذاشته است؛ به گونه ای که اغلب شواهد نشان می دهد دانش آموزان نه تنها در فراگیری دروس با مشکل و کندی رو به شده اند بلکه با محروم ماندن از زندگی دسته جمعی و اجتماعات، از یادگیری مهارت های زندگی هم دور مانده اند و از سوی دیگر به دلیل خانه نشینی گاه دچار اضافه وزن شده اند. بنابراین طبیعتا اگر کسی مهارت زندگی که اقتضای زندگی جمعی و اجتماعی است را بلد نباشد نه فقط در محیط مدرسه بلکه در محیط زندگی خود دچار مشکل خواهد شد.
امید که سال تحصیلی جدید زیر سایه منحوس کرونا با بکار بستن تدابیر لازم و اتخاذ تصمیمات دقیق و حساب شده توسط دست اندرکاران، امر بگونه ای سپری شود که دل هیچ خانواده ای برای استفاده فرزندنش از آموزش حضوری نلرزد و بهار علم آموزی تبدیل به خزان عمر دانش آموزان این سرزمین که به شوق کلاس درس راهی مدرسه می شوند، نشود.
نظرات