روستا یعنی جریان زندگی، تلاش بی وقفه، شاکر بودن و چشم به آسمان داشتن؛ روستا هنوز هم تداعی کننده عشق و صفا و صمیمیت است، همدلی مردم، هم صدایی همه و پاکی و بی ریا بودن.
راه میجان را در پيش مي‌گيريم. حدود۱۷ كيلومتري شهرستان جیرفت، در قسمت راست جاده، تابلوي كوچكي نصب شده است كه با يك علامت فلش ما را به «دهستان رضوان » فرا مي‌خواند ابتدا بايد جاده‌اي باريك اما خوش منظره را در پيش بگيريم كه در حاشيه رودخانه ما را به دوراهي اين روستا می‌رساند؛ یک ییلاق رؤيايي که در بالاي ابرها و ارتفاعات رخ نشان می‌دهد. از اينجا به بعد راه كمي دشوار مي‌شود؛ پيچ و خم دارد و اندكي صعب‌العبور، اما با چشم‌اندازي بسيار زيبا.
راهنمائیها وهمکاری صمیمانه محمد علی پیراسته ازبزرگان ومعتمدین منطقه، درمعیت عیسی یزدانپناه عضو شورای اسلامی بخش جبالبارز ما را در تهیه این گزارش دلگرمتر می کند.
به گفته اهالی؛ میجان یا به عبارتی دهستان رضوان قدمتی ۲۰۰ ساله دارد با ۲۵ پارچه آبادی که در دو بخش میجان علیاو سفلی پراکنده شده اند. دهستانی که با چشم انداز زیبایش می تواند قابلیت بالقوه ای برای یک منطقه گردشگری باشد.
وجه تسمیه میجان
وجه تسمیه میجان را برخی از محققان میزان گفته اند به لحاظ تناسب و توازنی که ازجهت شرایط اقلیمی و تنوع گونه های گیاهی دارد.
دهستان رضوان که حدود ۱۷کیلومتر تا جیرفت فاصله دارد، با ۱۴۲۲ خانوار و ۵۷۷۳ نفر جمعیت گویی که قطعه ای از بهشت است تا شاهدی بر قدرت پروردگار باشد؛ سرسبزی و طراوت آن نیز نمایی بسیار دل انگیز دارد.اگر مسیر رودخانه این روستا را تعقیب کنیم، روستاهای دهستان یکی پس از دیگری در مسیر آن قرار گرفته اند.خانه‌های قدیمی روستا، معمولا رو به شمال ساخته شده و در ساخت آنها از سنگ، خشت، گل، آجر و تیرهای چوبی استفاده شده است.
جاذبه ها و نقاط قوت منطقه
جاذبه های طبیعی و کهن آن واقعا دیدنی است. در لحظه ورود به روستا، سرسبزی و باغات میوه، چشم هر بیننده ای را خود معطوف می سازد.
«میجان» را بايد دوست داشت چون به معنای واقعی زيبا و آرامش‌بخش است؛ طبیعت کم نظیري دارد با مردمانی فهیم و گرم که بیگانگی در خانه ها یشان گم می‌شود و نگاه گرمشان سرشار از محبت است!مردم این دهستان به سخت کوشی ، تلاش و کار شهرت دارند باغداری وکشاورزی شغل عمده اهالی این دیار است.
آبشارمیجان در ۱۰۰۰ متری روستای آستانه یکی از جاذبه‌های گردشگری این منطقه است. و همچنین مقصد طبیعت گردانی است که به قصد پیاده‌روی و کوهپیمایی به این روستا عزیمت می‌کنند. ارتفاع آبشار حدود۱۰۰ متر بوده که برای رسیدن به آن ازمرکزدهستان تا یک ساعت‌ونیم پیاده‌روی لازم دارد.
پوشش گیاهی و جانوری منطقه با انواع گیاهان دارویی کتیرا، آویشن،آقالاله و …و جانوران و پرندگان وحشی مانندآهو،بزکوهی، گرگ، روباه، خرگوش، ……. از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌رود.
در ناحیه «مجتمع فرهنگی امام علی (ع)» که به قدمگاه مشهور است، درختان کهنسال و بزرگی از گونه چنار دیده می شود که بسیار زیبا و دیدنی است.
یکی از نمودهای کهن این دهستان «روستای بیدشک؛سردخانه طبیعی » است که بنا به اظهار اهالی بنا به برودت هوا در زمستان می تواند به عنوان مکان تفریح زمستانه مورد توجه واقع شود.
یزدان پناه اظهار داشت :میجان جایی است که در آن به لحاظ شرایط خاص اقلیمی در کنار درختان خرما درخت گردو روییده و هر دو مثمر می باشند که می توان این منطقه را با عنوان یک زیستگاه کلکسیون گیاهی بی نظیر توصیف کرد .
عضو شورای اسلامی در ادامه بیان داشت : مرکبات ارگانیک و عسل به عنوان سوغات شاخص این روستا بحساب می آید و هم چنین ناگفته نماند که قالی بافی،جاجیم،گلیم هم مهم ترین صنعت دستی این روستا است.
دهستان رضوان همچنین در دوران دفاع مقدس ۸۴ شهید را تقدیم انقلاب نموده و به گفته اهالی این به همین تعداد جانباز و یک نفر نیز آزاده دارد.این دهستان به دلیل کوهستانی بودن دارای جاده ها وراه های مواصلاتی کم عرض وباریک است که اکثرا خاکی و برخی با آسفالت نامناسب است که برای اهالی مشکل آفرین شده است ؛جاده هایی که به موازات رودخانه فصلی و در دل کوه کشیده شده اند و با پیچهای بیش از ۹۰ درجه در کنار پرتگاههای بسیار بلند قرار گرفته اند.
در راه های مسیرآبادیهای این دهستان که اکثرا زیر ساخت مناسبی ندارد؛ آسفالت فرو ریخته و فقط لایه ای از آن در جاده باقی مانده که تردد خودروها را از این مسیرها با خطرات جدی مواجه می کند که هر آن امکان ریزش لایه آسفالت وسقوط خودروها به داخل پرتگاه وجود دارد.
در مسیرهای کوهستانی دیگر روستاهای این بخش جاده های خاکی دیده می شود که در مسیر سیلابها قرار گرفته و قسمتی از جاده را سیلاب با خود برده و هنگام عبور از این مسیرها علاوه بر شیب و پیچ تند امکان بروز سانحه وسقوط به پرتگاههای عمیق نیز وجود دارد.
یکی از اهالی می گوید عبور از جاده های این روستا خود نوعی ریسک است این در حالیست که با اولین بارش شدید باران در پاییز و زمستان چند روز قبل این جاده تخریب شده و مردم این روستاها کاملا قطع ارتباط شدند.
زهرا بیدشکی یکی از اهالی روستای گل گندم درباره جاده ارتباطی روستایشان می گوید: جاده این روستا به علت نداشتن آسفالت در مسیر سیلاب های کوهستان تخریب شده و عبور و مرور را در این مسیر خطرناک کرده است.
وی افزود: هنگام بارندگی های شدید تردد در این جاده بسیار خطرناک می شود زیرا هر آن امکان ریزش سیلاب و فرو ریختن برخی نقاط این جاده می رود و این در حالیست که برخی اوقات بسیار لازم بوده که برای انجام امور مختلف از قبیل دارو و درمان و یا تحصیل مردم روستا از این جاده تردد کنند که مردم روستا را با مشکلاتی روبرو کرده است.
محمد امیری در این گفتگو ضمن گلایه شدید از وضعیت راه های روستایی میجان افزود: وضعیت جاده های این روستا نابسامان است که می طلبد مسوولین امر نسبت به اعمال حداقل شاخصها دراین دهستان بزرگ چاره اندیشی نمایند.
رضا سنجری از اهالی روستا نیز درباره تخریب جاده روستایشان بر اثر سیل های متعدد روزههای گذشته می گوید: حداقل ۵۰۰ خانوار در این روستاها زندگی می کنند که به دلیل شرایط سخت منطقه بسیاری از جوان ها از روستاها مهاجرت کرده و یا قصد مهاجرت دارند.
محمد علی پیراسته دبیر بازنشسته آموزش و پرورش و معتمد مردم ضمن تشکر از مسوولان راه و شهرسازی جیرفت بیان داشت : هر چند مسوولان راه و شهرسازی شهرستان با توجه به اعتبارات اختصاص یافته سعی در بهبود وضعیت داشته اند اما قرار گرفتن روستا در مناطق صعب العبور و دور افتاده و حادثه خیز بودن منطقه موجب شده است بسیاری از این جاده های فرعی با مشکلات متعدد روبرو باشند و با بروز بارندگی و سیلاب و یا زمین لرزه مسدود شوند.
مشکلات سدبندی رودخانه روستا
پیراسته بیان کرد: یکی دیگر از مشکلات سدبندی رودخانه روستاست، چراکه در اطراف و نزدیک رودخانه، زمین کشاورزان وجود دارد و‌این زمین‌ها در فصل بارش براثر سیل و فرسایش خاک از بین می‌روند و به رود خانه می‌ریزند.
وی اظهارمی‌کند:این موضوع را با اداره منابع طبیعی نیز مطرح کرده‌ایم. کارشناسان‌این اداره از منطقه بازدید کرده‌اند، اما هنوز جوابی نگرفته‌ایم و راهی برای رفع‌این مشکل پیشنهاد نشده است.
روستاها در معرض تخلیه
این عضو خانه کشاورز افزود : در کنار راه های روستایی، راه های عشایری دارای مشکلات بیشتری هستند این در حالی است که خشکسالی و کمبود منابع آبی و زیر ساخت های مختلف در سال های اخیر موجب شده بسیاری از این روستاها در معرض تخلیه قرار گیرند.
پیراسته گفت : توسعه بیابان ها بر مشکلات افزوده و تا کنون چند روستا از سکنه خالی شده است در چنین شرایطی عدم بهره مندی مردم از خدمات ابتدایی مانند راه می تواند زمینه مهاجرت بیشتر روستاییان را فراهم کند.
این دبیر بازنشسته در این گفتگو ابراز داشت : تلاش های زیادی در جهت بهبود وضعیت خدماتی و رفاهی روستا صورت گرفته است که نتیجه همدلی و همزبانی مردم با مسوولان بوده است.
امید امیری دربید دهیار روستای سرجنگل به وضعیت مدرسه این روستا اشاره می کند ومی گوید: این مدرسه یک کلاسه با پنج پایه برای دانش آموزان مقطع دوره اول و دوم است که دانش آموزان آن مختلط درس می خوانند.
وی گفت: کلاس های این مدرسه امکانات آموزشی جهت بهبود کیفیت یاد دهی و یادگیری نونهالان و همچنین تجهیزات مناسبی از جمله فضای فیزیکی مدرسه،برق،دستگاه تهویه،آب آشامیدنی سالم و …ندارد.
امیری دربید گفت: مدرسه شهید عسکر افتخاری این روستا باوجود ۵۰ سال قدمت در حال فرسودگی است که برای دانش آموزان خطرات احتمالی را به همراه دارد.
دهیار این روستا در ادامه گفت : با وجود‌اینکه دنیا تغییر و علم پیشرفت زیادی کرده است، ما هنوز از امکانات اولیه آموزشی محروم هستیم.
وی افزود : بچه‌های‌این روستا برای رفتن به مدرسه در سرما و گرما باید مسافت زیادی طی کنند. درغیراین صورت مانند ما از تحصیل و علم باز می‌مانند که‌این یعنی تکرار زندگی ما و نیاکان ما که اصلا رویه مناسبی نیست.
اردشیر سنجری میجانی از اهالی روستای سرجنگل اظهارمی‌کند: کودکان ما از آموزش‌های پیش دبستانی و مهدکودک محرومند و به همین دلیل نیز وقتی به سن مدرسه می‌رسند، برای آموزش آمادگی ندارند و در اوایل مدرسه، با مشکلات زیادی مواجهند.
وی همچنین با اشاره به نقش مهم علم و دانش‌اندوزی در زندگی عنوان می‌کند: علم و دانش در زندگی بسیار اهمیت دارد، اما در روستای ما دوره راهنمایی و دبیرستان وجود ندارد. به همین دلیل اغلب دانش آموزان مجبور به ترک تحصیل می شوند و یا باید با صرف هزینه های هنگفت برای تحصیل به شهرستان جیرفت مراجعه کنند .
سنجری میجانی ادامه می‌دهد: مسوولان مربوط باید به‌این موضوع مهم توجه کنند و امکانات مناسب تحصیلی را در روستاهایی که جمعیت قابل توجهی دارد نیز فراهم کنند تا فرزندان ما از تحصیل بازنمانند.
نبود مرکز درمانی بهداشتی
اردشیر سنجری نایب رئیس شورای اسلامی دروجین عنوان می‌کند: میجان با وجود حداقل ۵۰۰۰ نفر جمعیت، فقط دو خانه بهداشت دارد و دراین حوزه زیرنظر روستاهای اطراف قرار داریم. پزشک خانواده کمتر به‌اینجا می‌آیند و نظارت بسیار کمی بر بهداشت روستا وجود دارد.
سنجری گفت : مرکز درمانی بهداشتی در روستای علی آباد عمران وجود دارد که به لحاظ بُعد مسافت برای مردم جهت درمان و مهر ارجاع دفاتر بیمه خدمات درمانی دچار مشکل می باشد .
یکی از مادران در روستای پاتمها گفت: نزدیکترین مرکز بهداشتی که به ما نزدیک است در روستای سرآسیاب می باشد حدود چند کیلومتربا روستای ما فاصله دارد و ما به ناچار بعضی از مواقع مجبوریم برای زدن واکسن نوزدان پای یپاده به آنجا مراجعه کنیم ، یا برای گرفتن یک آزمایش ساده به مرکز شهرستان برویم که بعضی از مواقع به دلیل دیر رسیدن، از گرفتن آزمایش محروم هستیم .
یکی از اهالی به مشکل بهداشت در این روستا اشاره می کند و می گوید : برای کوچکترین کار بهداشتی ناچاریم به روستای سرآسیاب مراجعه کنیم.
وی می افزاید: با همه تلاشهایی که مسوولان ادعای انجام آن را دارند هنوز هم بسیاری از روستاهای میجان با بی آبی و کمبود شدید آب آشامیدنی مواجهند .
افت ولتاژ برق
حسین سنجری دربید نیز می گوید : مشكل افت ولتاژ برق سال هاست كه خانواده هاي روستايي را دچار مشكل كرده است مشكلاتي كه از جمله ي آن مي توان به سوختن وسايل برقي، روشن نشدن تلويزيون،يخچال و …. اشاره داشت.
سنجری افزود: چند سال است که این مردم با همین برق بی‌کیفیت سر می‌کنند و هیچ کس نیست که مرهمی بر درد بی‌درمان آنها باشد.
وی ادامه داد: عمده شبکه های روستایی در شهرستان ما مربوط به اوایل انقلاب و ۳۵ سال پیش است و شرایط اقلیمی و گذشت زمان ، فرسودگی و تخریب این شبکه ها را فراهم آورده است.
مشکلات تلفن ثابت و اینترنت
یکی دیگر از مشکلاتی که حل آنها مورد تاکیداست مشکلات تلفن ثابت و اینترنت است که مردم ازآن بی بهره اند .
عده ای نیز از عدم آنتن دهی تلفن همراه در روستای دربیدان،اسپندان،بیدشک و برخوردار نشدن این روستا از شبکه های تلوزیون ملی نیز گلایه داشتند .
به هرحال کمبود امکاناتی که در گفتگو با مردم این دهستان مطرح شد می تواند زمینه ساز افزایش مهاجرت روستاییان به شهر گردد.
پتانسیل های روستا
با توجه به اینکه دهستان رضوان به مرکزیت میجان منطقه ای بکر محسوب می شود در صورت توجه مسوولین این منطقه می تواند به عنوان یک نقطه گردشگری وتوریستی نقش ایفا نموده و با ایجاد زمینه برای درآمد پایدار برای بسیاری از جوانان اشتغال نیز اشتغال ایجاد نماید.
نظرات